banner


Zespół‚ Szkół  Ponadgimnazjalnych w Sompolnie

Zespół Szkół został utworzony 1 września 2002 r. w związku z reformą systemu edukacji, na bazie Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza , szkoły o wieloletniej tradycji -  istniejącej  od 20 kwietnia 1945 r.  Powstałe w 1945 r.  liceum ogólnokształcące jest główną  placówką edukacyjną w Zespole Szkół.  Posiada swoje korzenie w działających w Sompolnie, przed II wojną światową szkołach stopnia gimnazjalnego:Polskiej Szkoły Realnej Koedukacyjnej utworzonej w 1915 r. istniejącej do 1922 roku oraz przedwojennym Gimnazjum Niemieckim założonym w Sompolnie w 1917 r. na pamiątkę rocznicy jubileuszu 400-lecia wystąpienia Marcina Lutra jako reformatora.

Zespółł Szkół,  posiada swoje korzenie w działających  przed II wojną światową szkołach stopnia gimnazjalnego: Polskiej Szkoły Realnej Koedukacyjnej utworzonej w 1915 r. oraz przedwojennym Gimnazjum Niemieckim założonym w Sompolnie w 1917 r. w  rocznicę jubileusz 400-lecia wystąpienia Marcina Lutra jako reformatora.

 W skład Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Sompolnie wchodzą cztery typy szkół : Liceum Ogólnokształcące dla młodzieży, Liceum Ogólnokształcące dla dorosłych, Technikum dla młodzieży, Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Szkoła kształci również w oddziale zamiejscowym w Skulsku.

1934 Gimnazjum od ul 11 listopada Sompolno 1938 Gimnazjum niemieckie 1954 LO

Czteroklasowa Szkoła Realna Koedukacyjna 1915 - 1922     

Z chwilą wybuchu I wojny światowej dla Polaków zabłysła nadzieja na uzyskanie niepodległości. Pod koniec Sierpnia 1914 roku wojsko rosyjskie opuściło Sompolno. Ich miejsce zajęło wojsko niemieckie. Zaczęła się okupacja niemiecka. Korzystając z historycznego przełomu nauczycielka Zofia Wilczyńska zgłosiła się do ówczesnego proboszcza parafii Sompolno ks. Gustawa Łaskiego i do Anny Hertyk żony miejscowego lekarza z propozycją założenia gimnazjum w Sompolnie (1915). Wspomniany ksiądz w 1915 r. otworzył szkołę ulokowaną w budynku Sarnocłńskich przy ul. Poznańskiej, tuż przy moście, która obecnie nazywa się ul. 11 listopada. Szkoła ta zatwierdzona była przez władze okupacyjne, a potem przez władze polskie.
Na pierwszym posiedzeniu Rady Pedagogicznej dyrektorem tej szkoły wybrano Zofię Wilczyńska. Poszczególnych przedmiotów uczyli: języka polskiego -- Zofia Wilczyńska, niemieckiego, francuskiego, geografii -- A. Hertyk, języka łacińskiego, historii -- bibliofil K. Grams, matematyki -- J. Łukasiak, prac ręcznych -- Mulania.
Była to szkoła prywatna opłacana przez rodziców tych dzieci, które do niej uczęszczały. W 1919 roku szkoła miała już swój sztandar prezentowany na uroczystościach państwowych i kościelnych. Do tej szkoły przyjmowani byli uczniowie po ukończeniu trzeciego oddziału, do klasy tak zwanej przedwstępnej, po ukończeniu której przechodzili do klasy wstępnej, a po niej promowani byli do klasy pierwszej i kolejno aż do czwartej. Niektóre nazwiska uczniów zachowały się do naszych dni: Stefania i Zygmunt Dobrowolscy, Anna Hubę, Józef Fryszkowski, Aleksander Kwiatkowski, Franciszek i Marian Nowinowscy, Maria  Kotecka, Maria Rogowska, Janina Wojciechowska.
W krótkim czasie dorobiła się do niezbędnych pomocy naukowych oraz własnej biblioteki. Uczniowie również mieli możność korzystania z biblioteki Polskiej Macierzy Szkolnej w Sompolnie.
Z przyczyn nam nieznanych Zofia Wilczyńska opuściła Sompolno w 1922 roku. Po jej wyjeździe nie miał kto objąć stanowiska dyrektora szkoły, co stało się przyczyną jej

Gimnazjum niemieckie w okresie międzywojennym.

Genezą powstania gimnazjum niemieckiego w Sompolnie, między innymi byłe to, w Sompolnie i okolicy mieszkała spora grupa Niemców -- kolonistów, potomków z okresu kolonizacji niemieckiej (1793-1807). Zajęli oni wówczas grunta ziemskie będące dawniej własnością arcybiskupów gnieźnieńskich, a potem kapituły gnieźnieńskiej. Władze pruskie po II rozbiorze Polski wydały dekret kasacyjny tych dóbr. Na tych obszarach wystawili oni dla siebie kościół ewangelicko -  augsburski, a przy tym kościele zbudowali dom dla pastora i budynki gospodarcze dla niego. W pobliżu założyli szkołę początkową dla niemieckich dzieci.
W 1917 roku wyznawcy religii luterańskich obchodzili jubileusz 400-lecia wystąpienia Marcina Lutra jako reformatora. W związku z tym władze okupacyjne postanowiły powołać do życia średnią szkołę niemiecką w Sompolnie. Wiemy, że był to okres I wojny światowej.
Tak więc w 1917 r. zamierzenia zrealizowali przy pomocy materialnej Niemców zamieszkałych w cesarstwie niemieckim i swoich rodaków zamieszkałych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. We wspomnianym 1917 roku były tylko dwie klasy. W Polsce niepodległej gimnazjum miało już sześć klas i otrzymało nazwę:
Sześcioklasowe Koedukacyjne Gimnazjum Niemieckie im. Kaszubego w Sompolnie. Mieściło się ono w gmachu narożnikowym przy zbiegu ulic 11 Listopada i Gimnazjalnej.
Obok tego budynku przy ul. Gimnazjalnej zbudowano internat i umieszczono w nim młodzież zamiejscową. Do tej szkoły uczęszczała młodzież z różnych stron Polski, nawet z Lwowa. Omawiane gimnazjum przetrwało do 1934 r., a następnie na jego miejsce powołano szkołę niemiecką powszechną. W budynku tym w czasie okupacji hitlerowskiej mieścił się niemiecka urząd gminny. Zniszczył go pożar w 1980 roku. Postanowiono go jednak odbudować i adoptować na mieszkania dla nauczycieli.

Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza   1945-2002

Był to rok 1945. Minął okres II, krwawej wojny światowej. Polacy zabrali się do odbudowy Ojczyzny. Społecznicy Sompolna w oparciu o tradycje postanowili powołać do życia w swojej miejscowości gimnazjum, które potem nazwano Liceum Ogólnokształcącym w Sompolnie. Do inicjatorów i założycieli  tej szkoły  zaliczyć należy ; Marię Hubę, Kazimierę Dunaj, Janinę Pawłowską, ks. Lamberta Slisińskiego. Lucynę Głoszkowską, Józefa Łukasiaka. Niezwłocznie też przystąpili oni do realizacji tych planów. Do tej akcji życzliwie ustosunkowały się władze Sompolna, Koła i Poznania. Do pracy zgłosili się nauczyciele miejscowi i z terenu. Niektórzy z nich z wyższym wykształceniem. Do tej szkoły napłynęli liczni kandydaci z Sompolna i okolicy. Tymczasowo szkołę tę ulokowano w opustoszałym gmachu Szkoły Powszechnej w Sompolnie. Na pierwszym posiedzeniu Rady Pedagogicznej powołano na stanowisko dyrektora Józefa Łukasiaka, byłego kierownika Szkoły Powszechnej Nr l w Sompolnie. Nauczycielom przydzielono odpowiednie przedmioty. Pierwsze zajęcia rozpoczęły się 21 kwietnia 1945 r. Od września wspomnianego roku zajęcia odbywały się w gmachu przy ul. Gimnazjalnej, narożnik 22 Lipca. Dla młodzieży dojeżdżającej oddano do użytku internat. Nad wyraz szybko szkoła zaopatrzona została we wszelkie pomoce naukowe i wyposażona w meble i wszelki sprzęt gospodarczy. Niezwłocznie też uruchomiono bibliotekę szkolną z resztek prywatnej biblioteki K. Gramsa. Książki zakupywano także w księgarniach.

Mijały lata. Zmieniali się dyrektorzy i nauczyciele. Absolwenci dziękowali za naukę i wychowanie. Poszli w bliski i daleki świat. Roznieśli oni dobre imię swojej szkoły wszędzie tam, gdzie się znaleźli. Objęli różne stanowiska w hierarchii społecznej. Tu należy nadmienić, że około 70% to absolwenci pochodzenia wiejskiego.
Stanowisko dyrektora obejmowali kolejno: Józef Łukasiak 1945 - 46, Kazimierz Dorywalski 1946-50, Hilary Adamczewski 1950-64, Władysław Biliński 1964-73, Henryk Teodorczyk 1973-76, Józef Borowski 1976-77, Maria Adarnczyk 1977 -2000, Jacek Żerkowski od 2000 r. do chwili obecnej .
Na przestrzeni lat życie szkoły ożywiały organizacje szkolne. Wśród nich najbardziej prężne organizacje to: PCK, ZHP. Poziom szkoły podnosiły kółka przedmiotowe. Tutaj niezawodne były przez szereg lat: kółko historyczne, geograficzne, turystyczno-krajoznawcze i inne. W latach 1977 - 83 w gabinecie historycznym i w jego zapleczu miały miejsce wystawy: 500 lat Sompolna , Jan Kochanowski w literaturze polskiej, Walka z alkoholizmem i pijaństwem, Jan III Sobieski i odsiecz Wiednia (1683). Za pracę i osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze nauczyciele tej szkoły wyróżniani byli odznaczeniami i dyplomami. Między innymi Józef Borowski otrzymał tytuł Profesora Liceum.
Po upływie lat okazało się, że dotychczasowy budynek szkolny jest przestarzały i nie spełnia należycie swej roli. Dlatego też wzniesiono nowy dwupiętrowy gmach szkolny i oddano go do użytku w 1973 roku.
W roku szkolnym 1983 - 84 podjęto starania o Patrona szkoły. Zdecydowano, że Patronem LO w Sompolnie będzie Henryk Sienkiewicz, pisarz światowej sławy, laureat Nagrody Literackiej Nobla. Podjęto więc starania uwieńczone pozytywnym skutkiem. Dnia 4 czerwca 1984 r. Ministerstwo Oświaty i Wychowania w Warszawie wyraziło zgodę na proponowanego Patrona. Z tym momentem Henryk Sienkiewicz siał się faktycznym Patronem tej szkoły. Oto treść Pisma:
"Konin, 13.06.1984 r. Urząd Wojewódzki w Koninie Kuratorium Oświaty  i Wychowania O. HI-0860-10/84   Zbiorcza Szkoła Gminna w Sompolnie.  Urząd   Wojewódzki   Kuratorium   Oświaty   i   Wychowania   w   Koninie  uprzejmie  informuje,  że  Ministerstwo  Oświaty  i  Wychowania  pismami Nr DW i KF4/III-0142-125/84 z dnia 4 czerwca 1984 r. wyraziło zgodo na nadanie Liceum Ogólnokształcącemu w Sompolnie imię Henryka Sienkiewicza.
W związku z tą decyzją szkoła winna podjąć intensywną pracę wychowawczą wokół postaci patrona wg odrębnie przygotowanego programu. O terminie nadania szkole imienia należy powiadomić tutejszy Urząd na 2 tygodnie przed uroczystością.
Do wiadomości Liceum Ogólnokształcącemu w Sompolnie (pieczęcie i podpis): Wicekurator Oświaty i Wychowania mgr Ireneusz Foryński".
Zapewne na pozytywne załatwienie prośby lokalnych władz oświatowych przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania wpłynęło to, że związki tradycyjne tutejszego społeczeństwa z Henrykiem Sienkiewiczem są trwałe. Przejawiają się w tym, że w Sompolnie na początku XX wieku była Polska Macierz Szkolna i zasobna biblioteka tej Macierzy, która była pierwszą biblioteką publiczną w tej miejscowości. Stowarzyszenie to prowadziło tutaj tzw. ochronkę. W okresie międzywojennym społeczeństwo nasze ufundowało H. Sienkiewiczowi kolumnę z brązowym popiersiem, którą ustawiono na placu przy ul. Kaliskiej i plac ten nazwano Jego imieniem.
       W czasie okupacji zburzono ten pomnik. Po drugiej wojnie światowej jedna z ulic Sompolna otrzymała imię Henryka Sienkiewicza. Pomnik Został odbudowany w latach 80-tych XX wieku.
 

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Sompolnie

Wraz z wejściem w życie reformy oświaty w szkolnictwie ponadpodstawowym, szkoła uległa przeobrażeniom. Na miejsce funkcjonującego liceum oraz filii Zespołu Szkół Ekonomiczno- Usługowych w Żychlinie (szkoły mającej siedzibę w budynku LO), utworzona została decyzją Rady Powiatu Konińskiego nowa  placówka oświatowa - Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Sompolnie. Założeniem polityki oświatowej szkoły jest zaoferowanie młodzieży szerszej oferty edukacyjnej , umożliwiającej zdobycie wykształcenia na poziome średnim ogólnokształcącym i zawodowym w samym Sompolnie. W skład nowo utworzonego Zespołu weszły: liceum ogólnokształcące, liceum profilowane, technikum,,  zasadnicza szkoła zawodowa.